„Spokój” czekał na premierę cztery lata. Krzysztof Kieślowski zrealizował go w „gorącym” 1976 roku. Wymowa filmu wzbudziła wówczas niepokój cenzury, która skazała utwór na „odpoczynek” na półce. Gdy nadszedł jeszcze „gorętszy” rok 1980, „Spokój” powrócił do łask. Jego telewizyjna premiera odbyła się 19 września, w niespełna trzy tygodnie po podpisaniu słynnych „porozumień sierpniowych”. Krytyka uznała dzieło Kieślowskiego za prekursorskie i wyprzedzające tzw. kino moralnego niepokoju. Film uhonorowano Nagrodą Jury na Festiwalu w Gdańsku w 1981 roku. Głównym bohaterem „Spokoju” jest Antoni Gralak – robotnik z kryminalną przeszłością, rewelacyjnie grany przez Jerzego Stuhra. Po wyjściu z więzienia Gralak przekonuje się, że nie ma już dlań miejsca w rodzinie. Nie jest też nim zainteresowana dawna narzeczona. Próbując odnaleźć się na nowo w życiu, zatrudnia się na budowie. Nawiązuje też kontakt z dziewczyną, która okazała mu serce, gdy był jeszcze więźniem. Znajomość z nią niebawem przerodzi się w uczucie. Jego ukoronowaniem będzie małżeństwo i dziecko. Wydaje się, że życie Antoniego wreszcie się poukładało i nabrało sensu. „Robotę mam. Spać, jeść. Dobrze mam, co? Teraz popatrz: kobieta, dzieci, własny kąt, obiad zawsze w domu” – zwierza się przyjacielowi. I właśnie wtedy nad jego głową zaczynają gromadzić się czarne chmury. Na budowie nagle ginie cement i cegła. Kierownik, który bynajmniej nie ma w tej sprawie „czystych rąk”, zaczyna go podejrzewać. Szykanuje też innych robotników. Wybucha strajk. Koledzy patrzą na Antoniego nieufnie. Przypuszczają, że donosi na nich kierownikowi.
Rodzaj | Film fabularny – telewizyjny |
Rok | 1976 |
Gatunek | Na podstawie noweli, reportażyu |
Produkcja | Polska |
Dane techniczne | Barwny |
Czas trwania | 82 minut |
Scenariusz | Krzysztof Kieślowski |
Reżyseria | Krzysztof Kieślowski |
Muzyka | Piotr Figiel |
Obsada aktorska | Elżbieta Karkoszka, Jerzy Fedorowicz (kolega Gralaka z więzienia), Jerzy Stuhr (Antoni Gralak), Izabella Olszewska, Jerzy Trela (kierownik Zenek), Michał Sulkiewicz, Danuta Ruksza, Stefan Mienicki, Ryszard Palik, Marian Cebulski, Edward Dobrzański, Janusz Sykutera, Ryszard Dreger, Feliks Szajnert, Michał Żarnecki (ojciec Bożenki), Stanisław Gronkowski, Ferdynand Wójcik, Jan Adamski, Stanisław Marczewski, Jan Niziński, Grzegorz Warchoł (nie występuje w czołówce) |
Kadry z filmu | 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 |
Fragmenty filmowe | 1 |
Informacje o filmie zostały opublikowane za uprzejmością i przyzwoleniem „Internetowej Bazy Filmu Polskiego” mieszczącej się pod adresem www.filmpolski.pl
Bardzo lubię ten film, uważam że obok „Amatora” i „Wodzireja” to najlepszy film z kreacją Jerzego Stuhra. Film o dylemacie między lojalnością a chęcią bycia wolnym, sobą. Bardzo dobre dialogi, przekonujące i budujące wiarygodność bohatera jako człowieka zagubionego, który tak naprawdę chce tylko spokoju. Rewelacyjna scena wspólnej popijawy z kolegami z pracy, w której Gralak mówi o swoich marzeniach. I te konie przebiegające przez ekran…